And back to the topic
.
Now I am reading a book written by Mons. Gherardini, titled " The Second Vatican Council. The much needed discussion." I am very glad of having that book at home, unfortunetly it is English version, but it has also a big advantage- I can train my English. Now I am just at the first pages of the book but I want to share with my thoughts about some marks made by Mons. Gherardini which are, for me, connected with the topic of my post.
Now will be a quotation from that book:
" A work of revision and re-evaluation such as this[ Vaticanum II texts], one which has been pressing upon me for years, could only be accomplished by an authentic group of specialists. (...) Therefore, if it is already difficult to proceed o one's own turf, it becomes impossible for a single author to venture out into the territory of others. The sixteen Vatican II documents would demand, not sixteen, but dozens upon dozens of highly specialized experts in order to properly and competently deal with the subject matter contained in each document. Pointing this out is in itself sufficient for understanding, not only how unrealistic and superficial the attention given to Vatican II has been up to now, but also how urgent a different type of attention is; one which is necessary and inescapable; one which would take the form of a series of critical analyses of its documents. This attention on a critical level would be a of great advantage to sacred science, pastoral tradition, and the Church herself."
Yes, so Mons. Gherardini thinks that it is desperately needed a group of people to examine and make a critical studies on Vatican II texts. And he is right! Absolutely right!
This year is the 50th anniversary of the announcement of that Council. So it is the best time to start such a work. But who in the Church knows pretty well Council documents? Who is an expert in that matter? Many clergymen adore the Council and even don't think about the possiblity of the critical studies of its documents. But there is a group of Novus Ordo priests who know the Council documents, there is a group from Ecclesiae Dei communities who are more keen on studing Vatican II and a large number of SSPX priests who may to be named as experts in that topic. Yes! And the last group enumerated by me is desperately needed to join that work! But how could they do such a thing, if they are considered as schismatics or at least not in the "full communion"?
We desperately need a canonical regularisation of SSPX, such a regularisation which lets them talk about the Council openly, which gives them a freedom in that issue. Now they are marginalised and stigmatised as being "outside". I am rather far away from regarding SSPX like a schism, because I also sometimes use their ministry- I mean the Mass, lectures or pilgrimages- but I know that statistical Catholic seems them as at least strange group, if not outside, just in the corner of the Church.
Look, if SSPX will be canonicaly recognised, they will be of course still persecuted, I have no delusions! But they will have a real possibility to join the debate about the Council without being named "schismatics". They will have an access to more Catholics who now stay far, far away from them because their local bishop, or even the Pope say- they are still illegal. It is a natural catholic behaviour- to obey the local bishop, to obey the Pope. Those people don't know many in theological terms, they are just in their parishes. And after the canonical regularisation, many of them come to SSPX, maybe occasionaly, maybe forever. What's more, they will hear SSPX priests and they could say- OK, that priest is right- knowing that it is a priest from "the inside of the Church". Even if their bishop tells them- that priest is stupid, the Council is super- they may think- no, no, my bishop is crazy about the Council; if Pope let those priests to talk in that way, something have to be wrong with ecumenism, with hand Communion, religious liberty etc.
Now it is almost impossible. SSPX has an access only to a small group of people who don't worry about the label of "schismatics", who suffer because of that label, but they know it is a stupid simplification of the whole situation. But what with the vast majority of people who swimm in the conciliar ideas or even not conciliar, but those which are named as conciliar, having nothing to do with the Council? Why so many people who were good Catholics before 60's, now take Communion on the hand or even dance during the Mass? Sometimes there are old people. Because their priest or their bishop says- it is OK. These people just obey the hierarchy! How to change their mind? I think that the best solution is to give them a real opportunity "with a seal"! It is good to say them- not obey when the priest says you to do the wrong things. OK. But many of them aren't theologians or moralists! Many of them don't know what is wrong! It is better to feel joy about their obedience and say them- yes, that bishop is crazy, the Pope let us to work to change, to reform, to restore the Church, help us, join us, we are helping the Pope! It is, in my opinion, the best solution.
The same situation is with priests. Many of them don't know Traditional Latin Mass, don't know traditional catholic teaching because they just obey their superiors. And when they meet SSPX, they hear- no, it is schismatic. So they slip away. If the Society will be canonicaly recognised, many of them will hear that with Council is something wrong and also a large number of them will talk about it more openly! And if bishop says them- no, you can't!, they will respond- no, I can, because the Pope let SSPX priests to do so, so it is possible to be Catholic and preaching that the religious liberty is a madness.
Yes, we need desperately SSPX canonicaly regularised. Now! Now because, at the moment is the best time to start the great and long work for the whole Church, the great and long work for Our Lord in restoration of the Tradition! The canonical regularization will be like an open doors. Of course with a lot of suffer, but it is will be a suffer for the Church! Our Lord also suffered! We can unite our pain with His!
If the Pope gives the Society of St. Pius X good conditions, a good independence- of course not absolute because it is impossible in the Church, they have to obey at least Pope- they should take it! Yes, for the whole Church and for God! They are needed and they may do much more good being oficially named as "inside" than with a label of "schismatics" or not in "the full communion".
Wersja polska:
Obecnie
czytam książkę ks. Prałata Gherardiniego pod tytuem “Sobór Watykański II. Bardzo
potrzebna dyskusja.” Jestem szczęśliwa, że mam tę książkę w domu, niestety jest
ona w języku angielskim, ale to ma też dużą zaletę, gdyż mogę ćwiczyć swoją
znajomość tego języka. Obecnie jestem
dopiero na pierwszych stronach książki, ale chcę podzielić się moimi myślami na
temat spostrzeżeń poczynionych przez ks. Gherardiniego, które zdają się mieć
wiele wspólnego z tematem mojego posta.
Na początek cytat z książki:
" A work of revision and re-evaluation such as this[ Vaticanum II texts], one which has been pressing upon me for years, could only be accomplished by an authentic group of specialists. (...) Therefore, if it is already difficult to proceed o one's own turf, it becomes impossible for a single author to venture out into the territory of others. The sixteen Vatican II documents would demand, not sixteen, but dozens upon dozens of highly specialized experts in order to properly and competently deal with the subject matter contained in each document. Pointing this out is in itself sufficient for understanding, not only how unrealistic and superficial the attention given to Vatican II has been up to now, but also how urgent a different type of attention is; one which is necessary and inescapable; one which would take the form of a series of critical analyses of its documents. This attention on a critical level would be a of great advantage to sacred science, pastoral tradition, and the Church herself."
Ks. Gherardini uważa, że jest absolutnie potrzebna grupa ludzi, którzy będą w stanie badać i dokonywać krytycznych studiów tekstów Soboru Watykańskiego II. I ma on całkowitą rację.
W tym roku obchodzimy 50 rocznicę zwołania soboru. Myślę, że
jest to najlepszy czas, aby rozpocząć taką pracę. Jednak kto w Kościele zna
wystarczająco dobrze dokumenty soborowe? Kto jest ekspertem w tej dziedzinie? Wielu
duchownych otacza czcią ten Sobór do tego stopnia, że nie myślą nawet o możliwości
krycznych studio nad jego dokumentami. Jest pewna grupa księży związanych z
Novus ordo, którzy znają dokumenty soborowe, grupa związana ze wspólnotami
Ecclesiae Dei, która jest bardziej zainteresowana studiami nad tymi tekstami
oraz dużo księży Bractwa św. Piusa X, których można nazwać ekspertami w tej
dziedzinie. I właśnie ta ostatnia wymieniona przeze mnie grupa jest absolutnie
konieczna przy tej pracy. Jednak jak może ona ją podjąć, jeśli księża ci są
postrzegani jako schizmatycy lub przynajmniej nie znajdujący się w „pełnej
jedności” z Kościołem.
Absolutnie potrzebujemy kanonicznej regularyzacji FSSPX,
takiej która pozwoli im otwarcie wyrażać swoje refleksje odnośnie Soboru
Watykańskiego II i da im wolność w tej kwestii. Obecnie są oni zmarginalizowani
i stygmatyzowani, jakoby byli „poza Kościołem.” Ja jestem raczej daleka od
postrzegania Bractwa św. Piusa X jako schizmy, ponieważ sama czasami korzystam
z ich posługi- Mszy świętej, wykładów, pielgrzymek, ale wiem, że statystyczny
katolik postrzega ich przynajmniej jako dziwną grupę, o ile nie znajdującą się
poza Kościołem, to przynajmniej na jego obrzeżach.
Wyobraźmy sobie, że jeśli FSSPX będzie uregulowane
kanonicznie, będzie wprawdzie nadal prześladowane, co do czego nie mam złudzeń,
ale będzie miało realną możliwość włączenia się w debatę na temat Soboru bez
bycia określanymi jako „schizmatycy.” Będą oni tez mieli dostęp do większej
liczby katolików, którzy obecnie znajdują się daleko poza ich wpływami,
ponieważ biskup miejsca, a nawet sam Papież mówi o Bractwie jako o ciągle
nielegalnej wspólnocie. Jest naturalnym zachowaniem katolika, że jest on
posłuszny biskupowi i papieżowi.
Ci ludzie nie znają się na sprawach teologicznych, są po prostu zwykłymi parafianami. I po regularyzacji kanonicznej, wielu z nich zacznie przychodzić do Bractwa, jedni okazjonalnie, inni być może zostaną na zawsze. Ponadto słysząc księży Bractwa, będą mogli powiedzieć- OK. Ten ksiądz ma rację, wiedząc, że ksiądz ten jest w Kościele. Nawet jeśli ich biskup powie im, że ten ksiądz jest głupi, to będą oni mogli pomyśleć- nie, to mój biskup ma świra na punkcie tego Soboru; jeśli Papież pozwolił tym księżom mówić w ten sposób, to znaczy, że coś jest nie tak z ekumenizmem, Komunią na rękę, wolnością religijną etc.
Obecnie jest to prawie niemożliwe. FSSPX ma dostęp tylko do małej grupy ludzi, którzy nie martwią się etykietką “schizmatyków”, cierpią wprawdzie z jej powodu, ale wiedzą, że takie postawienie sprawy jest niepoważnym uproszczeniem całej sytuacji. Ale co z dużą liczbą ludzi, którzy pławią się w soborowych ideach, a nawet nie w soborowych, a w tych które nazywa się soborowymi, choć w rzeczywistości nie mają nic wspólnego z Vaticanum II? Dlaczego tak wielu ludzi, którzy byli dobrymi katolikami przed 1960 rokiem, obecnie przyjmuje Komunię świętą na rękę lub nawet tańczy w czasie Mszy, nie wyłączając ludzi starszych? Ponieważ ich ksiądz lub biskup mówi im, że jest to w porządku. Oni po prostu słuchają hierarchii! Jak zmienić ich myślenie? Ja uważam, że najlepszym rozwiązaniem jest stworzenie im realnej możliwości “z pieczątką”. Może i byłoby dobrze powiedzieć im po prostu- nie bądźcie posłuszni kapłanowi, gdy skłania was do czegoś, co jest złe. W porządku. Ale większość tych ludzi nie jest ani teologami ani moralistami. Większość z nich nie wie, co jest złe. Lepiej cieszyć się ich postawą posłuszeństwa i powiedzieć im- tak, wasz biskup niestety oszalał i nie robi tego, co powinien, Papież pozwolił nam pracować nad reformą Kościoła, pomóżcie nam, przyłączcie się do nas, pomóżmy razem Papieżowi! To jest według mnie najlepsze rozwiązanie.
Ci ludzie nie znają się na sprawach teologicznych, są po prostu zwykłymi parafianami. I po regularyzacji kanonicznej, wielu z nich zacznie przychodzić do Bractwa, jedni okazjonalnie, inni być może zostaną na zawsze. Ponadto słysząc księży Bractwa, będą mogli powiedzieć- OK. Ten ksiądz ma rację, wiedząc, że ksiądz ten jest w Kościele. Nawet jeśli ich biskup powie im, że ten ksiądz jest głupi, to będą oni mogli pomyśleć- nie, to mój biskup ma świra na punkcie tego Soboru; jeśli Papież pozwolił tym księżom mówić w ten sposób, to znaczy, że coś jest nie tak z ekumenizmem, Komunią na rękę, wolnością religijną etc.
Obecnie jest to prawie niemożliwe. FSSPX ma dostęp tylko do małej grupy ludzi, którzy nie martwią się etykietką “schizmatyków”, cierpią wprawdzie z jej powodu, ale wiedzą, że takie postawienie sprawy jest niepoważnym uproszczeniem całej sytuacji. Ale co z dużą liczbą ludzi, którzy pławią się w soborowych ideach, a nawet nie w soborowych, a w tych które nazywa się soborowymi, choć w rzeczywistości nie mają nic wspólnego z Vaticanum II? Dlaczego tak wielu ludzi, którzy byli dobrymi katolikami przed 1960 rokiem, obecnie przyjmuje Komunię świętą na rękę lub nawet tańczy w czasie Mszy, nie wyłączając ludzi starszych? Ponieważ ich ksiądz lub biskup mówi im, że jest to w porządku. Oni po prostu słuchają hierarchii! Jak zmienić ich myślenie? Ja uważam, że najlepszym rozwiązaniem jest stworzenie im realnej możliwości “z pieczątką”. Może i byłoby dobrze powiedzieć im po prostu- nie bądźcie posłuszni kapłanowi, gdy skłania was do czegoś, co jest złe. W porządku. Ale większość tych ludzi nie jest ani teologami ani moralistami. Większość z nich nie wie, co jest złe. Lepiej cieszyć się ich postawą posłuszeństwa i powiedzieć im- tak, wasz biskup niestety oszalał i nie robi tego, co powinien, Papież pozwolił nam pracować nad reformą Kościoła, pomóżcie nam, przyłączcie się do nas, pomóżmy razem Papieżowi! To jest według mnie najlepsze rozwiązanie.
Podobna sytuacja jest z księżmi. Wielu z nich nie zna Mszy tradycyjnej, nie zna tradycyjnego nauczania Kościoła, ponieważ są zwyczajnie posłuszni swoim przełożonym. Kiedy spotykają FSSPX , słyszą- nie, to są schizmatycy. I uciekają. Jeśli Bractwo uzyska status kanoniczny, wielu z nich usłyszy, że jest jakiś problem z Soborem oraz będą o tym mówili bardziej otwarcie. Kiedy biskupów powie im- nie wolno- będą mogli spokojnie odpowiedzieć- nieprawda, mogę, gdyż Papież pozwolił na to księżom FSSPX, więc można być katolikiem i postrzegać wolność religijną jako szaleństwo.
Tak, absolutnie potrzebujemy statusu kanonicznego dla FSSPX. I to teraz! Teraz ponieważ właśnie obecnie jest najlepszy czas, aby zacząć wielką I długą pracę dla całego Kościoła i Chrystusa Pana, pracę nad powrotem do Tradycji. Status kanoniczny będzie otwarciem drzwi. Oczywiście nadal pozostanie wiele cierpienia, ale będzie to cierpienie dla Kościoła. Nasz Pan też cierpiał, a my możemy zjednoczyć nasze cierpienie z Jego.
Jeśli Papież da Bractwu św. Piusa X dobre warunki, godziwą niezależność- jest oczywiste, że nie będzie ona absolutna, bo każdy katolik musi podlegać przynajmniej Papieżowi- powinni ją wziąć dla dobra całego Kościoła i w służbie Bogu. Są potrzebni i mogą uczynić o wieIe więcej dobra, oficjalnie postrzegani jako będący w Kościele, niż z łatką “schizmatyków” lub znajdujących się w “niepełnej jedności”.
